Strefa zdrowia / Botwinka dla zdrowia i urody

Chyba nikogo nie trzeba przekonywać, że warzywa są świetnym źródłem składników odżywczych w tym witamin, składników mineralnych, błonnika pokarmowego oraz węglowodanów złożonych, mających pozytywny wpływ na funkcjonowanie naszego organizmu. Botwinka jest jednym z produktów, które mają szczególne właściwości zdrowotne.

Dużą zawartość składników odżywczych botwinka zawdzięcza różnorodności barwników nadających kolor jej liściom, łodygom i korzeniom. Jest wiele odmian młodego buraka ćwikłowego, o różnym zabarwieniu – liście są zazwyczaj zielone, łodygi natomiast mają kolor od czerwonego, po pomarańczowy, różowy czy żółty. Dzięki czemu otrzymujemy wiele składników o korzystnym działaniu zdrowotnym.  

Badania wykazują, że młode liście buraka ćwikłowego zawierają co najmniej 13 różnych antyoksydantów, przede wszystkim z grupy flawonoidów, m.in. kemferol  (chroniący głównie układ krążenia) oraz kwas syryngowy (hamujący aktywność alfa-glukozydazy – enzymu zmniejszającego rozkład węglowodanów do cukrów prostych, powodując tym samym ustabilizowanie się poziomu cukru we krwi po posiłku). Zarówno boćwina jak i buraki zawierają barwniki betalainy, wykazujące działanie przeciwutleniające oraz przeciwzapalne, pozytywnie wpływają również na nasz układ nerwowy.

Boćwina jest świetnym źródłem witaminy K, A, C oraz E, a także składników mineralnych – magnezu, manganu, potasu i żelaza. Zawiera także sporo wapnia, miedzi, tryptofanu (aminokwas niezbędny, który nie jest wytwarzany przez nasz organizm i musi być dostarczany z pożywieniem), witaminy B2 i B6.

Młode liście i korzenie buraka ćwikłowego są także źródłem kwasu szczawiowego, którego działanie z kolei nie jest dla nas korzystne (może powodować powstawanie kamieni w nerkach i wypłukiwać wapń, mimo iż samo warzywo jest bogate w ten składnik). Dlatego zaleca się gotowanie botwinki w dużej ilości wody i łączenie jej ze źródłami wapnia (mleko, jogurt). Wodę po ugotowaniu boćwiny (liści i łodyg) należy wylać. Korzenie lepiej ugotować oddzielnie, po czym połączyć z pozostałymi częściami jadalnymi rośliny.  

Botwinka pochodzi z regionu Morza Śródziemnego. Najwcześniejsze dane na jej temat pochodzą z IV wieku przed naszą erą, zapisane przez Arystotelesa.

Kupując botwinkę zwracaj uwagę zarówno na liście – nie powinny być zwiędnięte, ale jędrne, bez zabarwień i dziurek – jak i łodygi. Przechowuj ją szczelnie owiniętą torebką foliową, w taki sposób, aby nie dostało się do niej powietrze, dzięki temu wytrzyma nawet do 5 dni. Myj botwinkę tuż przed przygotowaniem.